Sarnath

Vandaag een dagtrip gemaakt naar Sarnath. Daar heeft de Boeddha nadat hij verlichting bereikte, zijn eerste lezing gegeven aan de vijf leerlingen die hem eerder vergezelden. Er was een plek met een aantal opgravingen uit de tijd van Boeddha met een grote Stupa en even verderop was het bekende 'Deerpark'.  Boeddha is in een vorig leven hert geweest en zou daar zijn verbleven. Het verhaal gaat dat hij zichzelf heeft laten opeten door een tijger die uit was op de hele hertenpopulatie. De tijger zou in ruil voor dit offer de andere herten met rust laten. Helaas was het huidige Deerpark een lichte ontgocheling. Had ik dan werkelijk gedacht dat het nog een serene plek zou zijn waar de hertjes nog vrij rondhuppelen in een intens groene en bosrijke omgeving? Het heet nog steeds Deerpark, maar is een minidierentuin met erg zielige dieren in veel te kleine verblijven. 3 krokodillen in een badje, 26 konijnen in een hokje van 2x2 meter, dan krijg je een beetje een indruk van het trieste van de hele plaats. Er was zelfs een mini kermisattractie voor de kleintjes! Er was ook nog een tempelgebouw met grote beelden van een Boeddha die les gaf aan zijn 5 leerlingen. Dat was dan wel weer aardig. Nou ja, ik ben er dan maar geweest.
De autorickshaw rit heen en terug (2x 45 minuten) was wederom een oefining in stof happen en proberen mijn nieren in het onderste deel van mijn lichaam te houden. 1 grote hobbelrit. Nu kan ik wachten tot het tijd is om naar de trein te gaan. Die gaat pas om 13:15 (hoop je dan) en ik ben al uitgechecked, dus ik heb nog voldoende tijd voor een laatste rondje in deze boeiende stad. Ik kom in ieder geval in de ochtend in Gorakhpur aan en van daaruit is het ongeveer 50 km naar Kushinagar, dus ik heb een slaapplaats voor het donker is.